niedziela, 31 października 2010

Minte


Ponad chabrową chustą wody
niesie się pieśń prastarych nocy,
zapach mgły nad dusznym bagnem,
smak ziół kojących nimfie kształty.

Zasnęły w bezruchu listki miętowe,
skryły się w łodyżkach lśniące oczy.
Śmiechy zastąpił martwy szelest,
co serduszko płaczące pod łupinką tuli.



na fot. Mięta
(źródło: wujek google) :)

18 komentarzy:

  1. Nastrojowe, cudownie wpasują sie w aurę:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  3. Bo we wszystkim, co żywe jest dusza. :)
    W mięcie akurat dusza nimfy Minte ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Ledwie zdążyłam posmakować miętowych wersów, ledwie zdążyłam przenieść się w letni czas..., a tu nagły, niespodziewany koniec. :( Czemu? Czemu tak krótko?

    OdpowiedzUsuń
  5. Brzmi zachwycająco, a w każdym razie bardzo dojrzale. Piszesz jak Leśmian:) co dziś raczej jest rzadko spotykane. I to w dodatku bogatą polszczyzną- gratuluje

    Poetka:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Arystoteles wobec tego przybiłby z Tobą piątkę :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Mantisku:
    Sama nie wiem, następnym razem może uda mi się napisać coś dłuższego. :) :**

    Bajaderka:
    Uważam, że mnie przeceniasz, niemniej bardzo mi miło :* :)

    Kopacz:
    Arystoteles raczej by mnie nie polubił :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Czekam, aż się na dobre rozpiszesz. A te światy, które nam przedstawiasz są tak delikatne, że aż strach dotknąć w obawie, że zaraz znikną. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Mantisku, nie znikną :)
    A te wszystkie komentarze w końcu sprawią, że stanę się próżna :P
    Co do rozpisywania to ja chyba nie potrafię pisać dużo. Może jak już będę miała więcej czasu... :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Czasem trzeba pochwalić, jeśli coś na to zasługuje. Ja pamiętam Twoje stare wiersze, opowiadanie i wydaje mi się, że zaczynasz się rozpisywać. :P:D

    OdpowiedzUsuń
  11. :)) Ja niestety też pamiętam swoje pierwsze teksty, były trochę straszne :D

    OdpowiedzUsuń
  12. Ja do tych odważnych należę. :PP :D I też chcę na taką stancję. :))

    OdpowiedzUsuń
  13. piękny choć krótki
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  14. Piękny wiersz... ma taki swój klimat, a dodanie fotografii z listkami mięty to świetny pomysł...
    Widzę, że zmiana szablonu wyszła na dobre :D

    [marmurowe-okiennice] - nowa notka, nowy szablon ;D duże zmiany ;D

    OdpowiedzUsuń
  15. Mantisku:
    Stancja sama w sobie nie jest zbyt ładna itp, tylko te książki... :))))

    Donata:
    Dziękuję i wzajemnie :))

    Roxenne:
    Zdjęcie mięty aż się prosiło, żeby je wstawić :) Dziękuję :*

    OdpowiedzUsuń